Je intuïtie volgen is niet zo makkelijk als het klinkt, al is het krijgen van intuïtieve ingevingen niet het probleem”:

– Sta of zit stil
– Richt je aandacht naar binnen
– Vraag of er boodschappen voor je zijn, of er iets is wat je moet weten.
– Luister, word het antwoord gewaar

En dan is de kunst om goed op te letten wat het eerste is dat je opmerkt. Het kan een woord of een beeld zijn, of een liedje bijvoorbeeld. Zo makkelijk is het om je intuïtie aan te spreken. Kaas maken van wat er boven komt, dát is dan alweer een stapje moeilijker. Je intuïtie kan in een onbegrijpelijke verpakking zitten. Het kan een woord, zin of beeld zijn waarbij je eigenlijk alleen maar vraagtekens hebt, in plaats van dat je denkt. “Ja, doen we!”

Stel jezelf altijd de vraag “Wat betekent dit voor mij?” en houd een open en nieuwsgierige “mind”. Het is tenslotte geen logica ;). Je zal er soms ook vrede mee moeten hebben dat het antwoord nog even op zich laat wachten.

Dat je maffe of “teleurstellende” berichten kun krijgen van je intuïtie besefte ik me laatst weer toen ik in mijn aantekeningenmap doorbladerde en een kladje tegen kwam met de intuïtieve ingevingen die ik vorig jaar kreeg in een mooi, groot labyrint dat ik wandelde. In het midden vroeg ik “Zijn er boodschappen voor mij?” Ik bleef stil staan en observeerde wat er bovenkwam.

“Nee, nu even niet.”

Pardon? Ik zuchtte en ging zitten. Misschien moet ik gewoon heel even wachten? Dat deed ik. En daarna verstilde ik en keek weer naar binnen. “Joehoe, zijn er boodschappen voor mij, is dat “even” nu al voorbij?” Nope. Er kwam niets. Ik luisterde naar de vogeltjes en nam de omgeving in me op. En toen bedacht ik me dat ik de appel kon eten die in mijn tas zat. “Eet een appel” Ik grinnikte. Dat was dan de verlichte boodschap van vandaag! Ik pakte de appel uit mijn tas. En at hem op. En genoot van de zon op mijn huid en het relaxte “down to earth” gevoel dat ik altijd krijg van labyrint lopen. En al knabbelend besefte ik me dat die appel misschien toch wel een boodschap was. Om mezelf beter te voeden. Gewoon. Even niets.

Nu, meer dan anderhalf jaar na die “eet een appel” boodschap weet ik dat het een goede hint was. Echt zo’n typische intuïtieve boodschap die je over het hoofd kunt zien omdat het te simpel en te onleuk is. Je intuïtie zegt namelijk vaak van die hele zinnige, kleine, gezonde, no-nonsense dingen. Die niet altijd makkelijk of leuk zijn. Je moet er gewoon vaak niet te veel over nadenken. Enne…..incasseren soms.

Ik kan je nog veel meer rare intuïtieve invallen noemen. Met hele mooie uitkomsten. Zoals vorig jaar toen ik op mijn rode tent avond een meditatie begeleidde waarin ik de deelneemsters kennis liet maken met hun muze (het thema was creativiteit). En zonder dat ik er wat aan kon doen, kwam mijn muze opdagen: een van die travestieten uit de film “Priscilla queen of the desert”. Juist ja. Ik heb echt de dag erna toen ik alleen thuis was nóg een keer geprobeerd een andere muze te krijgen…..maar nee. Dit was hem/haar toch echt: